Mops

Dogger

Mops

Charakter mopsa zmienia się w miarę dojrzewania. Szczenię jest żywe, niesforne, lubi psocić i rozrabiać, ale z wiekiem opuszczają je szaleństwa wczesnej młodości i mały urwis staje się psem statecznym i spokojnym. Ta zupełnie naturalna u mopsów ewolucja nie przestaje zadziwiać ich właścicieli. Mimo że jest molosem (co prawda w wymiarze mini), nie ma powołania do stróżowania. Wprawdzie czuje się w obowiązku zaszczekać, gdy ktoś obcy zastuka do naszych drzwi, ale chwilę potem nie odmówi sobie przyjemności serdecznego powitania. Mops darzy wielkim zaufaniem wszystkich ludzi, równie przyjacielsko traktuje swoich współbraci. Bardzo przywiązany do członków rodziny, źle znosi samotność. Bezgranicznie zakochany w swoim panu, będzie wdzięczny za każdą pieszczotę. Wyjątkowo cierpliwy, niezaborczy i pozbawiony agresji może być idealnym towarzyszem dla dzieci (byle nie rozbrykanych!). Szczeka mało, ale za to gdy zapadnie w słodką drzemkę, zdarza mu się pochrapywać.

Szczenię miewa różne szalone pomysły i trzeba starać się powstrzymać jego zapędy. Nie jest to wcale takie łatwe, bo jak łypnie na nas swym czułym, niewinnym oczkiem, zapominamy od razu o wszystkich postanowieniach trzymania go w ryzach. Trzeba się jednak mieć się na baczności, by piesek nie rozhulał się nadmiernie, a przede wszystkim uzbroić w cierpliwość i przeczekać okres, kiedy krew musuje w nim niczym szampan. Dorosły pies nie sprawia problemów, jest bardzo sympatycznym, łatwym we współżyciu domownikiem.

Nie w głowie mu wyczyny sportowe, ba nawet dłuższe spacery nie wzbudzają w mopsie entuzjazmu. To sybaryta, rozmiłowany w wygodnym i spokojnym życiu. Lubi pospać na kanapie sam lub w towarzystwie innego psa, jako że we dwoje zawsze raźniej, a nawet przytulić się do kota, bo także do tego zwierzęcia nie czuje najmniejszej urazy. Do utrzymania dobrej kondycji wystarczy codzienna przechadzka do pobliskiego parku.

Sierść mopsa wystarczy raz w tygodniu dokładnie wyczesać szczotką o miękkim włosie. Szczególnej dbałości wymagają głębokie fałdy skórne. Mopsa wystarczy wykąpać raz w miesiącu. Systematycznej pielęgnacji wymagają za to uszy, a przede wszystkim oczy.

Mops to piesek o delikatnym zdrowiu. Z powodu skróconego pyska ma ograniczone możliwości oddychania. Jest bardzo wrażliwy na gorąco i może mieć trudności z oddychaniem. Jego wypukłe oczy narażone są na różnego rodzaju urazy. Należy przemywać je roztworem soli fizjologicznej i systematycznie sprawdzać, czy nie doszło do uszkodzeń katastrofalnych dla zdrowia psa (np. owrzodzenia rogówki). Nigdy nie należy chwytać i potrząsać mopsa za skórę na szyi, bo można spowodować wypadnięcie gałki ocznej z oczodołu.

Łakomstwo mopsa w połączeniu z brakiem zapału do aktywności ruchowej grożą niebezpieczną dla zdrowia otyłością. Należy więc bardzo starannie odmierzać mu racje żywieniowe. Nie zapominajmy jednak, że mimo niewielkiego wzrostu jest to pies ciężki, który je więcej niż inne o podobnych rozmiarach.

Wywodzi się z Azji, gdzie pojawił się przed dwoma tysiącami lat. Historia mopsa opowiadana jest na wiele różnych sposobów. Wydaje się, że najbliższa prawdy jest teoria kynologa Pierre’a Mesgnina, który w XIX wieku porównał tego psa do figurek piesków o mocno zakręconych ogonach nazwanych psami Buddy. Odnaleziono je w miejscach kultu sakralnego na obszarze Chin i Wietnamu. Psy te były świętymi strażnikami domowego ogniska.

Mops w Polsce zaznaczył swoją obecność już w XVIII wieku, pozując do portretów wspólnie ze swymi wybitnymi właścicielami. O jego niezwykłej popularności jako psa do towarzystwa świadczą też dzieła literatury. W wie-
lu opisach salonowego życia natrafimy na mopsa.

DOWÓD OSOBISTY (na podstawie wzorca)
Grupa: IX FCI – psy do towarzystwa, sekcja 11 – małe molosowate
Wzrost: około 30 cm
Waga: 6,3–8,1 kg
Głowa: masywna, okrągła, kufa krótka, skóra pofałdowana, nos nieznacznie zadarty. Oczy okrągłe, spojrzenie smutne. Uszy bardzo delikatne, wiszące.
Sylwetka: tułów krótki, zwarty, klatka piersiowa głęboka, lędźwie krótkie, muskularne.
Ogon: wysoko osadzony, skręcony w obwarzanek.
Sierść: krótka, przylegająca.
Umaszczenie: beżowe w odcieniu płowym, morelowym lub srebrzystym z czarną maską, czarne.

Źródło [link widoczny dla zalogowanych]