Basset hound.

Dogger

Basset hound

Ukształtowany i nazwany został przez Brytyjczyków, a popularność zawdzięcza Amerykanom. Jego przodkowie byli efektem krzyżowania dawnego francuskiego basseta d'Artois z angielskim gończym beaglem. W dzisiejszych czasach basset hound jest wybierany najczęściej jako pies do towarzystwa, lecz jego powołaniem pozostało polowanie. Ma rewelacyjny węch, ustępuje pod tym względem ponoć tylko bloodhoundowi. Niestrudzony w przeczesywaniu zarośli w poszukiwaniu królików i saren, używany także w tropieniu na farbie. Dość szybki na krótkich dystansach, choć jego specjalnością jest wytrwały, powolny kłus. Zwłaszcza psy pochodzące z linii anglo-amerykańskich są energiczne, wytrwałe i doskonałe do pracy. W latach dziewięćdziesiątych w Rosji bassety bywały trzymane jako ekstrawaganckie psy obrończe. Istotnie, nadają się do obrony po intensywnym szkoleniu.

Niesprzyjająca budowa (krótkie łapy) wpłynęła na ukształtowanie się wiodącej cechy charakteru basseta – uporu. Ten pies wytrwale dąży do celu, nie zważając na żadne trudności. Dzięki temu potrafi wywieść w pole tropioną zwierzynę. Nie trzymają się go żadne szaleństwa, ale jeśli zechce, postąpi po swojemu i to jeszcze zanim jego pan zdąży się odwrócić plecami.

Jest w zasadzie spokojny i towarzyski, zazwyczaj nie bywa agresywny, ale jak wszystkie samodzielne i silne psy gończe może być groźny, jeśli poczuje, że budzi w człowieku respekt. Amerykańskie źródła serdecznie odradzają go rodzinom z dziećmi, gdyż flegmatyczny charakter basseta nie znosi rwetesu i niekonsekwencji w działaniu, tak charakterystycznej w zachowaniach dzieci, a silny instynkt dominacji może sprawić, że pies będzie próbował podporządkować sobie dziecko.

Potrafi poruszyć najczulsze struny w sercu swego pana, gdy zwróci ku niemu swoje smutne spojrzenie. Ale, jak wiadomo, pozory często mylą! Basset hound to dobry komediant. Trzeba więc umiejętnie dozować nagrody i kary, zależnie od sytuacji, pamiętając przy tym, że edukacja poprzez wynagradzanie, choć dłużej trwa, przynosi bardziej długotrwałe efekty.

Cechą basseta, o której trzeba pamiętać, jest jego skłonność do ucieczek. Gdy mu się to spodoba i poczuje smak wolności, trudno będzie sprawić, by nie skorzystał z nadarzającej się okazji (np. uchylonych drzwi) i nie wymknął się z domu.

DOWÓD OSOBISTY
na podstawie wzorca
Grupa: VI FCI (psy gończe)
Wzrost: 33-38 cm
Waga: 20-30 kg
Sylwetka: pies krótkonożny, o wydłużonych proporcjach, mocnej budowy, silny
Głowa: sprawia wrażenie długiej. Czaszka nieco krótsza od kufy, mocna, dobrze rozwinięta. Skóra głowy powinna być luźna. Szyja: muskularna dość długa, z wyraźnymi, lecz nie przesadnymi fałdami podgardlanymi (łałokiem). Wyraz oczu spokojny i poważny. Uszy osadzone nisko, bardzo długie i szerokie, sięgające co najmniej do końca kufy, delikatne i aksamitne w dotyku
Kończyny: mocne, krótkie i silne, z fałdami skórnymi. Przedramię nieco wygięte do ku środkowi. Przednie kończyny mają duży wykrok, a tylne dużą siłę napędową, co zapewnia harmonię ruchów tego ciężkiego psa
Ogon: w kształcie szabli, nisko osadzony i noszony, w podnieceniu podniesiony ponad linię grzbietu, ale nigdy nie powinien opierać się na grzbiecie
Umaszczenie: trójkolorowe (czarne podpalane i białe) lub dwukolorowe (plamy żółte, pomarańczowe lub płowe na białym tle)

Źródło [link widoczny dla zalogowanych]