Beagle.

Dogger

BEAGLE

Beagle jest przede wszystkim myśliwym, popularność jako pies do towarzystwa zdobył niedawno dzięki wspaniałym cechom charakteru.

Rezolutny, odważny, czujny i sprytny, jest psem o bardzo niezależnym charakterze, często dość krnąbrnym. Nie jest jednak złośliwy, co często mu się przypisuje. Nie wykazuje cienia agresji, jest łagodny wobec ludzi i obcych psów. Zwinny, zawsze skory do figli, niezmordowany towarzysze zabaw dla dzieci. Beagle akceptuje wszystkich, jednak prawdziwym jego panem jest ten, kto wychodzi z nim na spacer, a najlepiej na wycieczkę rowerową. Znakomicie zgadza się nie tylko z innym psami, nie ma także problemów z akceptacją kotów zamieszkujących pod wspólnym dachem. Trzeba jednak podkreślić, że samce miewają tendencję do dominacji.

Jak większość psów gończych psychicznie beagle dojrzewają dość późno. Często jeszcze dwuletni beagle zachowuje się jak szczenię i ma skłonności do głupich pomysłów.

Mały beagle powinien trafić do nowego domu nie wcześniej niż przed ukończeniem 10. tygodnia życia. Od tego momentu należy rozpocząć jego wychowywanie. Nie odkładajmy tego na potem, aż się piesek trochę oswoi i zadomowi. Potem bowiem może być już za późno.

Beagle to pies wymagający dużo ruchu. Jeśli ma gdzie wyładować rozpierającą go energię i gdy zapewnimy mu przynajmniej dwie godziny solidnego biegania dziennie, nie będziemy mieli z naszym pupilem poważniejszych problemów.
Nie znosi samotności! Jest idealnym psem dla osoby, która prowadzi aktywny tryb życia, weekendy spędza za miastem, dużo spaceruje, uprawia jogging czy jazdę konną.

Jeszcze kilka lat temu często można było usłyszeć komentarz: „jaki słodki kundelek” lub „ooo... maleńki bassecik”. Dzisiaj raczej wszyscy wiedzą, jak wygląda beagle. Jest to niewielki pies, krępej, ale nie ciężkiej budowy, o długich, lekko zaokrąglonych uszach, wysoko i wesoło noszonym ogonie ozdobionym białą końcówką. Beagle porusza się charakterystycznym, sprężystym, energicznym krokiem zdradzającym siłę i wytrwałość. Umaszczenie dwukolorowe, w zależności od nasycenia koloru: białocytrynowe, złote, rude i trójkolorowe z ciemnym czaprakiem.

Sierść beagle’a nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Należy kąpać go raz na pół roku i oczywiście wówczas, gdy jest brudny. Od czasu do czasu wystarczy wytrzeć go gumową rękawicą lub przeczesać szczotką
z włosia, żeby usunąć martwy włos.

Beagle to psy wyjątkowo zdrowe i dożywające w dobrej kondycji podeszłego wieku (około 16 lat).

DOWÓD OSOBISTY
na podstawie wzorca
Grupa: VI FCI (psy gończe, posokowce i rasy pokrewne); sekcja 1.3 (małe psy gończe)
Wzrost: 33-40 cm
Waga: 10-18 kg
Głowa: średniej długości, mocna, dobrze wysklepiona, stop wyraźnie zaznaczony. Kufa mocna, nie może być klinowata. Niepożądane są zmarszczki i luźne fałdy skóry
Oczy: ciemnobrązowe lub orzechowe, o łagodnym wyrazie
Uszy: Długie, opadające, o zaokrąglonych końcach, nisko osadzone
Sylwetka: silna i krępa, wpisana w poziomy prostokąt. Grzbiet prosty, lędźwie mocne i dobrze związane. Brzuch niezbyt podciągnięty
Ogon: mocny, średniej długości, wysoko osadzony, noszony wesoło, ale nie zakręcony nad grzbietem. Koniec ogona zawsze biały
Szata: krótka i gęsta, dobrze chroni psa przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi
Umaszczenie: każde znane wśród psów gończych, z wyjątkiem wątrobianego; trójkolorowe (białe z czarnym i rudym w różnych odcieniach), dwukolorowe (biało-rude, biało-złote, biało cytrynowe lub, zdecydowanie rzadsze, biało-czarne). Występują także beagle białe nakrapiane, z cętkami cytrynowymi, brązowymi, szarymi, czarnymi itp.

[link widoczny dla zalogowanych]